AR Drenthe (Drenthe, september 2014) – Verslag Jeroen
10 uurse Adventure Race in Drenthe op 13 september 2014.
Nadat ik een week lang Dyclofinac had geslikt wegens een ontsteking in mijn voet, die ik tijdens de NK had opgelopen, reden Ward Luitjes en ik richting Drenthe. Gelukkig konden we vrijdag’s al bij iemand slapen.
De volgende dag was het maar 10 minuten rijden naar de startlocatie.
Nadat we onszelf hadden aangemeld kregen we te horen dat we de kaart moesten overtekenen die op een tafel lag. Nadat ik de 6de CP had overgetekend op onze eigen kaart kregen we te horen dat we alleen de rastercoordinaten moesten overtekenen en dat die cp’s de cp’s waren van 2012.. Tja; de kaart was dus nu al verminkt voordat we moesten beginnen….
1,2,3 Start
Na de briefing gingen we van start. Na een korte proloog, waarbij we op een centrale kaart 2 puntjes moesten vinden waar coordinaten opstonden, vertrokken we met de fiets. Ward en ik zeggen altijd:” We vertrekken rustig” maar als je vervolgens links en rechts teams voorbij ziet schieten ga je toch in de “overdrive”.
Foutje, bedankt….
Met een groepje van 4,5 teams kwamen we na 20 minuten aan bij het kanoën. Als een malle pakten we de spullen en ik vroeg aan ward:” welke kant op?” ” Naar rechts” zei Ward. Zo gezegd, zo gedaan. Eenmaal in de boot gingen we in een behoorlijke tempo ervandoor. Na echter een minuutje of 8 zei Ward:” We moeten naar het noorden!” Ik keek vervolgens op mijn kompas en zag dat we pal naar het Zuiden gingen. Na een dubbelcheck draaiden we om. De teams die achter ons kwamen keken ons vertwijfeld aan. Je zag bij elk team (die waren gezellig achter ons aangegaan) het lampje aangaan om vervolgens her en der een vloek te horen.
We probeerden onze verloren tijd in te halen door flink te gaan peddelen. Het was een mooi stukje varen met scherpe bochten. Op een gegeven moment zag ik links een koe in de weiland rennend onze kant opkomen om door de rivier te gaan. Midden in de rivier stopte hij terwijl wij eraan kwamen. Met veel geschreeuw van onze zijde konden we hem gelukkig net op tijd verjagen.
Maar na 2 bochten kwam vervolgens de hele kudde op ons afgerend en stormde in linie over het slootje. Met veel geweld en geloei (?). Het was alsof je in de wildernis zat in Afrika…….
Na het kanoën moesten we als ST boogschieten. Beiden pijlen moesten in het rode,gele of blauwe. Nou: de eerste vloog in het net en hierdoor misten we al een BP.Geen kans om op een andere manier alsnog het punt te verdienen. Dat was even balen maar we moesten door. Snel de fiets pakken en gaan. Deze etappe zou ongeveer 30 km zijn. We liepen maar 5 minuten achter op onze eigen tijdschema. Ward navigeerde goed en we pikten de een na de andere CP op. Ward werd 3,4 keer gebeld. Steeds was het spannend of het een telefoontje was met de mededeling dat de vrouw van Ward ging bevallen.
Dat bleek niet het geval te zijn.
Het was steeds dubbeltje wisselen met het andere Dutch Adventure team (zij racen onder de teamnaam Innov8/Bike2Build/Cube. Steeds kwamen we elkaar tegen.
Heide en hunnebedden
Redelijk vlak bij elkaar kwamen we aan bij het volgende WP. Nadat we de coordinaten hadden ingetekend voor de Bp’s ging ik nog snel de ST doen. Mijn hartslag was nu lager dus ik zou rustiger moeten zijn om met een blaaspijl te kunnen schieten. Van de 4 pijlen moesten 2 pijlen in het zwarte gedeelte van de schietschijf. Het schietschijf was echter niet erg groot. De eerste 2 schoot ik dus mis en ook vervolgens de 3de ……..ggggrrrrr. Weer geen punt.
Mopperend gingen we vervolgens maar rennen. Snel schakelen en gaan. Het parcours was erg mooi. De heide en de vele hunebedden lagen er mooi bij. De BP’s die je kon behalen lagen moeilijker maar zeker ook mooier verstopt. Zo moet het eigenlijk zijn tijdens de race. Zonder paden naar een punt lopen…… Dat was best uitdagend.
Redelijk vlot hadden we deze etappe gedaan. Aangekomen bij de WP bleken we 2de te liggen. Snel de fiets pakken en weg.
De spelregels niet veranderen tijdens de wedstrijd
De organisatie had een tijdlimiet bepaald bij het behalen van CP 31 en 32. Je mocht er pas tussen 15.30 en 16.30 zijn. Ben je te vroeg, dan moest je wachten….volgens de briefing. Wij kwamen om 14.30 uur bij CP 30 aan. Binnen een kleine 10 minuten zouden we dan bij CP 31 zijn om vervolgend ruim 45 min te wachten. Daarom besloten we tactisch om eerst de andere MTB punten te pakken. Ondanks dat ik een fysieke dipje kreeg pakten we op die manier alvast 4 cp’s op.
Op een gegeven moment kwamen we team Inov8 tegen en bleek dat de organisatie de tijden had veranderd. Daar ging ons tactisch voordeel en lichtelijk gefrustreerd kwamen we precies om 15.30 uur bij CP 31.
We hadden niet veel keus dan gewoon doorgaan en hopen op een wonder.
Bij het volgende WP moesten we weer rennen. Ook deze etappe was bijzonder mooi! Hoogtelijnen, heide, zand, kompas schieten, kortom: super.
Ward en ik kregen echter wel steeds meer moeite om het tempo hoog te houden. Na een dik uur waren we weer terug en begonnen we met de laatste korte etappe. De laatste BP konden we niet vinden. Hier hebben we zeker 10 minuten zitten zoeken. Ik ben zelf in de duiker geweest maar zonder resultaat.
Nadat we de organisatie hadden ingelicht vervolgde we onze weg. De laatste paar km.
Nadat we aankwamen werden we getrakteerd op de eerste stampot van het jaar; Boerenkool met worst. Ondanks dat het ruim 20 graden was smaakte dat ontzettend goed 😉
Uiteindelijk zijn we 2de geworden. De grootste kracht tijdens de race was dat we tactisch weer de goede keuzes hebben gemaakt. Samenwerking met Ward loopt erg soepel. Met halve woorden snappen we elkaar en dat is zeker ook veel waard.
Mede namens Ward willen we de organisatie erg bedanken voor het organiseren van een gevarieerde race. Weer een mooi stukje Nederland gezien.
Sportgroet,
Jeroen Vermeulen
1,421 totaal aantal vertoningen, 1 aantal vertoningen vandaag
by 