AT Challenge (Eindhoven, september 2014) – verslag Jeroen
All Terrain Challenge Eindhoven, 8-uurs adventure race 27 september 2014
Door drukte op werk en het klussen aan mijn oude camper van 25 jaar niet echt bezig geweest met de voorbereidingen van deze race. Dus de mindset moest worden genomen tussen Breda en Eindhoven in. Gelukkig moest mijn maatje dat ook doen. Ook hij had een drukke week gehad.
Het was het 2de jaar dat deze organisatie deze race ging organiseren. Ze hadden het lef gehad om na Outdoor Challenge de draad op te pakken. Voor mij dus de eerste keer.
We kwamen aan op een nieuw modern complex waarbij we meteen de kaarten kregen. Zo ver we het konden doen begonnen we met het intekenen van de CP’s.
Na de briefing kregen we het startschot. Na een half rondje sintelbaan kwamen we bij de proloogkaart. Zelden zo lang naar een kaart gekeken en totaal geen besef hebben waar je naar aan het kijken bent. De kaart was gespiegeld. Terwijl iedereen alle kanten opvloog bleven Ward en ik als verslagen lammeren staan. Zonder ook maar te weten wat we deden volgden we de grootste groep. Pas na 5 minuten kwam ik op het lumineus idee om de kaart tegen het licht te houden……. Hoe simpel kan het zijn.
Ondanks dat we als een van de laatste vertrokken met de proloog kwamen we als een van de eerste aan bij de startlocatie.
Snel tekenden we de overige Cp’s in. Snel pakten we onze fiets en gingen we ervandoor. Al na de 2de CP had ik al natte voeten omdat een CP onder een steiger hing. Na de 3de CP kwamen we aan bij het wisselpunt voor de OL.
België – Nederland
Er waren 2 lusjes. Ik besloot om eerst de makkelijke lus te pakken. De organisatie had aangegeven dat zelfs de meest doorgewinterde AR’er er moeite mee zou hebben. De kleine lus was echter goed en snel te doen. Net zoals met de NK liepen we nu ook weer samen met onze Belgische collega’s FAR. Gezellige lui zijn dat.
Waar ik kon maakte ik doorsteekjes waarbij we verschillende sloten door moesten. De sloten varieerden van heel koud tot heel warm en van vies tot erg ranzig. Maar het gevolg was dat we als 3de weer terug kwamen op het wisselpunt. Mijn taak als navigator zat er weer op.
Voor op schema organisatie en lekker zwemmen in de Dommel
Ward ging weer navigeren met fietsen zodat ik kon concentreren op het……….tja….bijhouden van Ward. Steeds zagen we in de verte team Far fietsen……Alleen werd de afstand tussen ons steeds minder FAR. Gezamenlijk kwamen we aan bij het volgende WP. We zouden nu een lus moeten rennen maar er was geen organisatie te bekennen behalve een dame die onrustig wat heen en weer rende toen ze ons zag aankomen. Nadat we de, bijna in paniek verkerende, dame hadden bedaard gingen we er snel vandoor. Terwijl we wegrende gaven we haar de opdracht:” Blijf bij onze fietsen ! 😉 “ Samen met Team Far renden we in hoog tempo richting de eerste CP. Nadat we die hadden gepakt stonden beiden teams te dubben. Pakken we nu al die CP aan de overkant van de rivier of lopen we straks om. Maar voordat we tot een besluit waren gekomen lag Ward al in het water gevolgd door Sven.
Voor mij een mooie mogelijkheid om wat te eten en te drinken. Toen Ward terug was renden we weer verder. Bij het volgende punt kwamen we een boer tegen die erg boos was dat we over zijn land liepen. Maar het punt lag toch echt op die plek. Misschien vond de boer dat we meer zijn land beschadigden dan de tientallen koeien die achter hem aanliepen ……
Team Far liep net iets harder dan ons. Net voorbij de helft kwamen we team Inov8 tegen. Dat bied perspectieven.
10 minuutjes
Na het rennen moesten we kajakken. Eerst tegen de stroming in en vervolgens weer terug. Een mooie mogelijkheid om te klokken hoe ver de andere teams achter ons liggen. Team Far hadden we ondertussen al ingehaald. We bleken 10 minuten voorsprong te hebben. De overige CP’s hingen leuk. Vaak via een touw moest je knippen. Voor de ongelukkigen die niet konden klimmen was het een grote uitdaging.
De Special Task van het kajakken was een leuke; slalommen met de kano. Rustig en behoedzaam gingen we door de “poortjes” . 0 strafpunten…..mooi. Het laatste stuk was weer heen en terug. Weer bleek onze voorsprong 10 minuten te zijn.
Nadat we de CP’s hadden ingetekend voor de laatste 2 etappes gingen we steppen. Ik moest even warm worden doordat mijn rugzak helemaal nat was geworden door het kanoen. Ward vond het fijner dat ik navigeerde dus dat deed ik. Blijft altijd ingewikkeld met steppen. Weer kwamen we team FAR tegen. Na een CP gingen zij echter naar rechts. Ik wachtte en zei tegen Ward:” Als we links gaan kunnen we een stuk afsnijden” Zo gezegd, zo gedaan. Team Far niet meer gezien.
Potverdorie wat vervelend… 🙂
Als eerste kwamen we bij het laatste WP aan. Heerlijk gevoel is dat toch. Nu is het gewoon het uitrijden en geen fouten maken. Echter: halverwege vroeg Ward:” We moeten nog 6 punten he?!” “ Huh …….nee …7!”
Het gevolg was 2 slippende achterwielen. Nadat we alles gecheckt hadden bleken we een CP te zijn vergeten. De zo normaal rustige Ward veranderde in een woedende tierende monster. Al mijn goed bedoelde rustige opmerkingen ten spijt. Het gevolg was dat we in maximale tempo naar de vergeten CP knalde. Onderweg nog een schikdraad aangeraakt wat me 15 minuten koppijn bezorgde. Ik kon het tempo van Ward niet meer bij houden.
Blijven gaan…
Na, ik vermoed, 20 minuten, waren we weer terug. Onze podiumplek was waarschijnlijk verkeken. Maar steeds als we bij een modderpaadje kwamen zag ik geen bandensporen. Zal het dan toch?…… Ik durfde niet te veel te hopen.
Toen we uiteindelijk bij de finish kwamen bleken we inderdaad toch de eerste te zijn. Na een laatste ronde over het terrein met even stoeien met het luchtkussen (thank god, geen speleobox). Achteraf zelfs met 25 minuten voorsprong. Andere teams bleken ook fouten te hebben gemaakt.
Zo zie je maar: In het Adventure Racing moet je altijd doorgaan. Degene die wint is het team die de minste fouten maakt. Wij dus in dit geval 😉
Gevarieerde race
We hebben erg genoten van deze gevarieerde race in Eindhoven. We willen dan ook de organisatie erg bedanken voor het organiseren. We hebben weer een volwaardige race in Nederland erbij!!
It’s a wrap
Het seizoen zit er nu voor ons zo goed als op. Tijd voor herstel (voet van Jeroen), vaderschap van Ward en start van de voorbereidingen voor de race de we zelf mede-organiseren (Hard van Brabant).
We kijken terug op een geweldig seizoen, waarin we echt als team hebben geraced, veel plezier hebben gehad in het buitensporten en prachtige (onverwachte) prestaties hebben neergezet. Op naar 2015!
Sport groet,
Jeroen Vermeulen
Ward Luitjes
978 totaal aantal vertoningen, 1 aantal vertoningen vandaag
by 